Wywołany do tłumu tak sobie leżę i wyobrażam. Nagle okna w porywach firanek zamykają się i otwierają. Za szybami gałęzie i śmieci, drzewa rozkołysane przez wiatr. Stoję w oknie. Deszcz zaczyna padać, jeszcze szybciej rozmywa widok i uspokaja.

 

Czytaj dalej “Wywołany do tłumu” →