Tło tych krótkich wierszy jest metafizyczne, pełne niedopowiedzenia. Jerzy Hajduga nie umniejsza znaczenia słów, a raczej nadaje im ton – pisze Czesław Sobkowiak w recenzji dwóch tomików „Zatrzymać z czasu chwile” i „Jeszcze”.
Tag: Jeszcze
Spod oka
„Obserwacja spod oka, odrobinę ironiczna, trochę zaczepna, a obok kontemplacja, także pisana małą literą, nieodświętna, odruchowa, praktykowana bez zadęcia – oto dwie mistrzynie księdza Jurka” – pisze Piotr Śliwiński w swoim najnowszym felietonie z cyklu „Twarze literatury”.
Więcej na portalu Kultura u Podstaw:
https://kulturaupodstaw.pl/twarze-literatury-duszpasterz-i-pani-zofia/.
Czy można poezjować jeszcze ciszej?
Dziwi się recenzent, gdy sobie uświadomi, że nawet skrótowe omówienie skrajnie minimalistycznego w swej poetyce tomu Jerzego Hajdugi będzie obszerniejsze niż zbiór rekomendowany uwadze czytelnika – pisze Piotr Wiktor Lorkowski w recenzji tomu „Jeszcze”.
Pejzaż semiotyczny w poezji Jerzego Hajdugi na podstawie zbioru wierszy pt. „jeszcze”
Z poezji Hajdugi wyłania się jakiś system pozajęzykowy, który sam język traktuje nie prymarnie, ale jako pretekst, od którego jak najszybciej należy uciec – pisze Jacek Sojan w recenzji zbioru wierszy „jeszcze”.
Czytaj dalej “Pejzaż semiotyczny w poezji Jerzego Hajdugi na podstawie zbioru wierszy pt. „jeszcze””
Minitreny i przebłyski
Wysmakowana edytorsko jest książka poetycka Jerzego Hajdugi „Jeszcze”. Na okładce węższy pas amarantowy u góry, a szerszy pas czerni poniżej. Uwagę zwraca szczegół – pisze Zbigniew Chojnowski na łamach czerwcowych „Nowych Książek”