Kochajcie wróbelka, dziewczęta/ kochajcie do jasnej cholery! Inny poeta w ogródku kawiarnianym. Już nie patrzy na zegarek, pogodził się, że ten ktoś nie przyjdzie. Coś pisze, coś czyta. Chyba poeta. Chciał się upewnić wróbelek, nawet się przysiadł.

 

Czytaj dalej “Jak z wiersza Gałczyńskiego” →