HAJDUGAN – nowy gatunek poetycki wykreowany przez poetę-księdza Jerzego Hajdugę. To krótka 4-wersowa forma, w której tytuł – integralna część syntaktyki wiersza – jest zarazem jego pierwszym wersem, pisze Lech Szeglowski.
Cechy istotne hajdugana:
-
- tytuł pisany majuskułami;
- wielokrotne użycie przerzutni;
- składniowo-wewnątrzwersowe kolizje;
- poetycka kondensacja zbliżona do japońskich gatunków: haiku lub senryū;
- zaskakująca puenta.
Przykłady:
W HOTELU PRZEZ
drzwi obrotowe w końcu
trzeba wyjść a my się
rozkręcamy
TAK BEZ SŁOWA
przestaliśmy tłumaczyć
siebie nawet cisza
się nie odzywa
