Odpoczynek od cudu staje się paradoksalnym trwaniem w cudzie życia i cudzie śmierci, gdyż jedno z drugim rozmawia, naprzemiennie. I nie można rozróżnić, gdzie życie, gdzie śmierć, gdzie choroba, a gdzie zwyczajna radość z życia – pisze Michał Piętniewicz w recenzji tomiku Odpocząć od cudu.